ziemia leży teraz we śnie
obmywana cichą łaską deszczu

życie pulsujące wchłania każdą kroplę
nadając światu specyficzny zapach

miejsce tych, którzy odeszli
istnieje na dwu poziomach

na górze beton, pomniki, kwiaty
rozpalone , tańczące płomienie zniczy
ubrane w szmer sciszonych głosów
tworzą barwny, specyficzny klimat śmierci

w dole trwa nieskończony ruch
cząsteczek, atomów
i resztki tych, których już nie ma
ciała zniknęły, stały się częścią wszechświata