Straszyk kolczasty (Neohirasea maerens) PSG 173, Brunner, 1907 - pochodzi z Wietnamu. W naturze lubi miejsca wilgotne, więc przeważa w wilgotnych lasach. W terrarium lubi wilgoć i światło (wystarczy światło dzienne). W wiekszości straszyki te są mało aktywne w dzień, ale osobiście zdarzyło nam się mieć bardzo aktywną samiczkę (która obdarzona została imieniem Duża i nadal u nas jest), która niezależnie od pory doby, żeruje i wędruje po terrarium. Straszyki kolczaste żyją ok. 7 miesięcy, ale w dobrych warunkach dożywają też 9. Wspomniana Duża ma dzisiaj 12 miesięcy, składa około 2-3 jajeczek na dobę i dochowała się już młodych.

Samiczki straszyka kolczastego są wyraźnie większe od samców, grubsze, masywniejsze i silniejsze. Ich ciało pokrywają liczne kolce i wyrostki, przypominające kolce róży. Cały straszyk wygląda jak brązowa (jaśniejsza bądź ciemniejsza) kostropata gałązka. Samce są mniejsze, szczuplejsze i na grzbiecie mają ciemny pas (czasem z żółtawymi obrzeżami). Larwy wykluwają się brązowe, z jasnymi czubkami długich czułków. Mają bardzo duże oczy.

Straszyki nie wymagają jakichś specjalnych warunków. Wystarczy im terrarium wyposażone w gałązki i patyki (warto też włożyć do środka pojemniczek z wodą)oraz świeże gałązki jeżyny, maliny, czy wiśni. Uważajmy tylko, by nie było im w terrarium za ciasno, bo zaczną sobie nawzajem obgryzac czułki i łapki. Lubia wilgoć, zapewnimy im ją zraszając ich mieszkanie wodą.

Straszyki rozmnażają się płciowo (jeśli mamy samca) i partenogenetycznie (jeśli go nie mamy). Więcej o rozmnażaniu w dziale hodowla

Ciekawostką jest, że straszyk kolczasty, zdenerwowany, podrażniony lub zniecierpliwiony, pozostawia na naszej skórze kroplę substancji o zapachu spalenizny. Zauważyliśmy też, że Duża rozpoznaje ludzi po zapachu. Do nas, podczas czyszczenia terrarium, przychodzi chętnie i spaceruje po ręku, od obcych się odsuwa, stroszy i podnosi przednie łapki, strasząc ich.

Zdjęcia straszyka kolczastego (kliknij, by powiększyć):

Straszyk kolczasty